Brocolli. Uit plastic.

En kaasburger. Ook uit plastic…

Dat was het antwoord op de vraag: En wat hebben jullie gegeten bij opa en oma? M grinnikt bij het antwoord. Ze is nog maar 5, maar ze weet donders goed waar we mee bezig zijn. We kopen zo min mogelijk (plastic) verpakkingen. En dat betekent voor haar dus ook geen kaasburgers meer, haar lievelingseten. Dat ze de brocolli ook zo gemist had, dat had ik niet dan weer niet verwacht. Overigens is dat ook 1 van de groenten waarvan ik me afvraag waarom die in de meeste supermarkten in plastic verpakt is. Kan toch ook gewoon los verkocht worden per kilo? Maar goed. Ze was dus erg blij dat ze bij opa en oma de toch wel heel speciale broccoli en kaasburger had gegeten. En aan haar gegrinnik bleek ook dat het een beetje stiekem voelde, als valsspelen. Zo van: van jullie mocht het niet en bij opa en oma lekker wel….. Ik kan er wel om lachen, gevoel voor humor heeft ze in elk geval!

Zwerfafval en schoon afval

Maar het ontgaat onze kids en met name onze oudste dus zeker niet dat we proberen minder verpakkingen te kopen. Toevallig had M ook het thema duurzaamheid op school. In haar klas ging het over afval. Ze heeft het nu over rondslingerend afval en de kids werden aangespoord om zwerfvuil op te rapen. Helaas valt hun oog dan ook vaak op van die vieze platgereden haarelastiekjes en erger. Net als andere moeders had ik zo mijn bedenkingen bij het plan om maar meteen alles van de grond te gaan rapen. Een lege chipszak red ik ook nog wel uit het water, maar het zomaar oprapen van vieze of gevaarlijke dingen wil ik niet stimuleren.
Toch is het een mooie leeftijd om je bewust te worden van het milieu. Ik ben al heel blij als ze zelf geen afval op de grond gooit. Als iedereen dat eens zou doen… Dan zouden onze kids er niet op uit hoeven om andermans shit op te ruimen.

Lichten uit

M is nu bijna 6 en hoe ons milieu en klimaat ervoor staan is van haar nog meer van invloed op haar leven dan dat voor ons (althans de meesten van ons) nu is. Ze snapt het concept inmiddels. Waar ze eerst met slapen gaan altijd haar lichtbloemetje aan had en wij dat uit deden als we zelf naar bed gingen. Doet ze het nu zelf al uit vlak voor ze in slaap valt. Ze vergeet het ook nooit meer uit te doen als ze naar beneden gaat. Op school geleerd. Als we even naar boven gaan om de kids naar bed te brengen, doet ze gelijk alle lichten in de kamer uit. Overdrijven kan ook, maar supergoed dat je kind je daarin aan de hand neemt. Hopelijk krijgt ze vanaf nu ook van huis uit ook veel mee van ons.

Je kids tekort doen

Toch vraag ik me ook wel af: doe ik m’n kids tekort omdat wij nu zo nodig deze missie hebben? Slaan we niet te ver door? Geen kaasburgers…(of ze zelf bakken, dat moet ook prima te doen zijn. Brocolli kan ik nog wel onverpakt bij de natuurwinkel krijgen hoop ik), geen verpakt snoep, ijs, koekjes… Krijgen ze daar later een trauma aan en gaan ze dan om zich af te zetten juist heel veel verpakkingen kopen als ze zakgeld krijgen of zelf geld verdienen?
Toch heeft het ook leuke kanten. Koekjes bakken we zelf en zo hadden we dit weekend ook een goed excuus om lekker appeltaart te bakken. IJsjes maken we ook zelf. We hebben zelfs stokjes ijs en duw ijs (à la Minion ijs). Er is dus keuze ook. En het mooie is, je kunt altijd weer nieuwe maken. Zelf denk ik ook wel: zolang ze niet weten wat er is, missen ze het ook niet. Moeilijk dus nog, vooral in mijn moedergevoel. Dat niet tegen die smekende blikken kan. Dus voorlopig zal ik af en toe nog wel over mijn hart strijken. Voor kaasburgers bijvoorbeeld. Komt tijd komt raad.

Verpakkingsvrije Sint Maarten

Tot slot nog even dit (ik weet het, ik ben vroeg). Maar waar ik al weken mijn hoofd over breek is wat we in vredesnaam moeten gaan uitdelen met Sint Maarten. We krijgen jaarlijks 150! kids aan de deur. Mijn moeder gooide alle onverpakte kleffe schuimpjes en pepernoten al meteen weg uit mijn snoepzak, dat vond ze vies. Ik vind het zelf eigenlijk ook. Maar wat ga ik die kids geven zonder verpakking? Mandarijnen bij de toko vandaan? Of komkommertjes? Wortels? Dat is wel even de portemonnaie trekken, want een paar zakken repen of lollies en je bent met 10 à 15 euro klaar. Ik vrees dat ik dat met 150 mandarijnen niet ga halen. En wat te doen met al het verpakte snoep dat onze kids binnen gaan halen? Over m’n hart strijken maar weer….!?!