Tevreden zijn met wat je hebt

Het is maf: er zijn zoveel mensen die tijdens deze bijzondere tijd met corona in verschillende situaties zitten. Dat is natuurlijk altijd, maar nu is het toch anders dan anders. Sommigen kunnen of mogen tijdelijk niet werken, anderen draaien overuren in de zorg. Ouderen en kwetsbaren mensen zitten thuis opgesloten. Wij zijn allebei nog aan het werk. N gaat nog op pad (hij is loodgieter) en ik werk thuis. Maar ook de kids zijn 24/7 thuis en we zijn dus naast ouder ook nog meester en juf en werken in shifts om allebei onze uren te maken. Het is heel intensief, maar het is zo. En gelukkig is er gisteren bekend geworden dat de scholen 11 mei weer open mogen. Straks kunnen ze in elk geval weer 2 dagen in de week naar school. Dat geeft weer wat lucht.

Acceptatie en dankbaarheid

Naast dat mensen in verschillende situaties zitten, gaan ze er ook heel divers mee om. En hoe je ook over corona en de maatregelen kunt denken: ik probeer de omstandigheden zoveel mogelijk te accepteren en ben in deze tijd vooral dankbaar. Dankbaar voor dat we bij elkaar zijn. Dat we gezond zijn. Dat onze familie en vrienden nog gezond zijn. Dat we een fijn huis hebben met een fijne tuin. Waarin we genoeg plek hebben om allemaal ons ding te kunnen doen. En dat we allebei leuk en zinvol werk hebben. Ik tel m’n zegeningen. Want ik weet ook dat er mensen zijn die het slechter treffen dan wij.

Genoeg voor een spelotheek

Ik ben altijd al dankbaar voor hoe goed we het hebben, maar juist door de coronacrisis realiseer ik me dat we, nu we verplicht in en om het huis moeten zijn, ons eigenlijk prima kunnen vermaken. En ben ik extra dankbaar voor onze fijne stek. Want wat hebben de kids een speelgoed. En een boeken en een spellen. Wat hadden we veel nog in de kast liggen, altijd bewaard voor een moment van verveling. Een moment als dit dus. Ken je LOCO nog? Nu superleuk om eens met mijn dochter te doen. Toevallig waren we in de winter aan het opruimen geweest en kwam er nog speelgoed uit mijn eigen jeugd tevoorschijn. En met een kast vol spellen die we grotendeels gekregen hebben, doen we niet onder voor een spelotheek. Bovendien is er online ook nog eens ontzettend veel te doen en te leren.

Niks extra nodig

Merk jij ook dat je eigenlijk niks extra’s nodig hebt? We zitten nu zo’n 5 weken thuis en naast boodschappen en 1 paar schoenen voor m’n zoon heb ik niets nieuws gekocht. In het Paasweekend heb ik wel een opblaasbare kano via Marktplaats gekocht: een bootje bij al dat water in onze wijk was een langgekoesterde droom. En aangezien ik nu meerdere vakanties aan m’n neus voorbij zie gaan, vond ik dit wel de investering waard. Helaas wel van pvc, maar niet nieuw dus vergeef me voor deze guilty pleasure.

Anyway, los van deze 2 dingen, hebben we dus een maand lang niets gekocht buiten boodschappen om. We leenden de tondeuse voor het knippen van de haren van N (best ok gelukt). Verder kunnen we het dus doen met de spullen die we in huis hebben. Nu hebben we ook best veel spullen, dus daar zal het ook wel aan liggen ?. Maar Ik vind het een mooie gewaarwording om ons te vermaken met dingen waarvan we dus al bijna niet meer wisten dat we ze hadden.

Creativiteit

Want ik zie nu een enorme creativiteit ontstaan en daar houd ik van. Niet alleen in allerlei filmpjes die rondgaan en in bijvoorbeeld schooltaken. Maar ook bijvoorbeeld in work out filmpjes die mensen delen om in beweging te blijven. Want waarom een dumbbell of kettlebell kopen als je ook een jerrycan frietolie of vergelijkbaar kunt gebruiken als gewicht? We komen erachter dat er overal wel wat voor te koop is, terwijl als je even nadenkt het misschien niet eens nodig om dat specifieke item te kopen. Zo hadden wij nog reddingsvesten liggen voor de kids. 1 was nog wat te groot en die heb ik op de naaimachine zo ingenomen, dat ie later weer uitgelegd kan worden. Nieuw kopen niet nodig. Pijpen van je lange broek versleten? Knip ze af en maak er een korte broek van.

Zo min mogelijk nieuw kopen

Mijn plan is al langer om zo min mogelijk nieuw te kopen, dus ik ga de komende tijd eens kijken in hoeverre dat lukt (levensmiddelen uitgezonderd). Deze coronacrisis is daar een ultieme gelegenheid voor, juist omdat je nu zo min mogelijk naar de winkel wil gaan. Ok, je kunt natuurlijk genoeg online kopen en laten bezorgen, maar ook dan moet je je afvragen: heb je die spullen wel echt nodig of kan je ook zonder? Ik probeer sowieso al weinig te kopen. Maar ik geef eerlijk toe: ik ben wel een echte struiner. Het jagen en verzamelen op rommelmarkt en in kringloop vind ik erg leuk. Zo vind ik het ontzettend jammer dat ik niet lekker kan schatzoeken tijdens de rommelmarkt op Koningsdag. En nog jammerder dat we zelf niet kunnen gaan staan met onze oude spullen. Want we hadden doordat we flink aan het opruimen waren al weer aardig wat dozen verzameld. Die laten we nu maar een jaartje langer op zolder staan. Anyway, ik ben echt benieuwd hoe goed mijn gezin en ik ons kunnen beheersen. Nieuw kopen zal niet zo moeilijk zijn, maar 2ehands wordt nog een uitdaging. Hoewel dat gelukkig een stuk minder milieubelastend is.

Doorgeslagen koopgedrag

De hele maatschappij is enorm doorgeslagen met consumeren. Niet alleen van spullen, maar ook van allerlei vermaak. Ik hoop dat we ons door deze crisis realiseren. En, vanuit dankbaarheid voor wat we al hebben, beseffen dat we al die zooi helemaal niet nodig hebben. Dat we zien dat de globalisering ook zorgt dat we alles maar kunnen kopen, maar ook voor de enorme ongelijkheid die daardoor ontstaat. En een enorme hoeveelheid waardeloze producten voor éénmalig vermaak. Soms is dat vermaak zelfs alleen de kick om iets nieuws te kopen en weet je eigenlijk wel dat je het item zelf nooit gaat gebruiken. Ik zie dat helaas gebeuren bij veel goedkoop speelgoed. Maar ook bij kleding. En ik begin er steeds meer van te walgen.

Kans om het anders te gaan doen

Daarover gesproken lees ik nu sowieso dat de hele productieketen nu een flinke klap heeft gekregen. De productie in China en landen waar kleding wordt gemaakt zoals India ligt stil of heeft stil gelegen. Voordat de hele keten op gang is kan het wel even duren. En de vraag is gelijk of dit niet de kans is die we nodig hadden om er compleet anders in te gaan staan: minder kleding (en andere spullen) kopen en verkopen, maar wel met eerlijke prijzen. En geen fast fashion meer. Gelukkig zijn die geluiden er, kijk maar eens naar deze aflevering van Tegenlicht.

Waardeer het, repareer het

Waar we naar terug moeten is naar de waardering van wat we hebben en naar een nieuwe waardering van spullen. Niet meer consumeren om het consumeren. En afstappen van de enorme hebzucht. Gelukkig merk je in veel contreien dat die nieuwe flow al is ingezet. Ook de overheid promoot het met de campagne: waardeer het, repareer het. Het is soms helaas goedkoper om iets nieuws te kopen dan het te laten repareren. Toch kiezen wij nu vaker voor repareren, (zelf of laten doen), simpelweg omdat je anders een product dat nog van nut kan zijn alleen om economische redenen afschrijft. En het, met na aandacht, prima weer kan werken. Daarnaast kun je zoals al genoemd, creatief zijn met spullen die je al hebt. En je kunt natuurlijk ook van elkaar lenen als je iets nodig hebt. En pas nieuw of 2ehands kopen als het echt nodig is.

Hoe lang houden we het vol?

Kortom: ik ga de komende tijd eens proberen om zo min mogelijk extra spullen in huis te halen door ze nieuw of 2ehands te kopen. En te kijken hoelang we het volhouden om ons te vermaken met alle spullen die we al hebben. Over een tijdje deel ik het resultaat met jullie. Ik ben wel benieuwd: kun jij tevreden zijn met wat je hebt? Heb jij tijdens de coronacrisis al veel gekocht? Of kan je prima zonder extra spullen?