Alweer een paar weken geleden waren we lekker buiten in ons lokale bos (lees: bospark) in Heerhugowaard. En per toeval vonden we daar hazelnoten. We waren niet eens van plan om hazelnoten te zoeken, maar raapten toch een zakje bij elkaar. Thuis liet ik ze drogen, heb ik ze gekraakt en geroosterd. Heerlijk én zero waste! In dit blog lees je waar je hazelnoten moet zoeken en hoe je ze roostert. Je kunt er ook zelf hazelnootpasta (ofwel Nutella) van maken. Veel plezier!
Nootgeval
Terwijl Niels en ik wachtten naast een plas, waar de kinderen lekker in stampten, zocht ik beukennootjes. Leuk voor de herfsttafel. Of om de kids te kunnen laten zien: kijk dat is nou een beukennootje. Tot er een mevrouw langskwam die zei dat hier ook wel hazelnoten te vinden waren. En prompt was daar, naast de volgende kijk-hoe-diep-deze-is-plas een hazelnotenboom die al aardig gestrooid had. Gelukkig had ik nog een zero waste zakje in mijn rugtas (voor nootgevallen of gevallen noten?) en dat kwam nu goed van pas. Terwijl de kids nog nattere voeten kregen, ging ik nootjes rapen. We liepen verder en na een survivaltocht door ondergelopen paadjes (waarom had ik zelf m’n laarzen niet aangedaan….???), kwamen we bij een pad waar ook onwijs veel nootjes lagen. Dus al snel was m’n zakje vol en gingen we huiswaarts.
Jatten van de eekhoorns?
Mijn zero waste radar was na die opmerking van die vrouw ook aan het werk gezet. Eerlijk gezegd moest ik eerst ook even denken: hazelnoten, welke zijn dat ook al weer..? En kan je die zo eten? (En ik probeerde het ook meteen, maar kreeg wel gelijk een allergische reactie. Dat weten we dan ook weer: geen rauwe hazelnoten voor mij). Maar nootjes uit het bos. Wat een mooie zero waste kans! Zonder verpakking, zo voor het oprapen, terwijl ze anders toch maar zouden liggen te composteren. Of zouden eekhoorntjes ze verzamelen en waren wij aan het jatten van de eekhoorntjes? Wonen hier überhaupt eekhoorntjes? Dan mochten ze wel eens aan het werk want er lagen nog wel heel veel nootjes…..
Ik doe er lollig over maar wel even een serieuze noot :). Als je zelf hazelnoten gaat zoeken in het bos, let er dan op dat je niet hele emmers meeneemt, maar gewoon een hoeveelheid voor eigen gebruik. Dan blijft er genoeg over voor de dieren die ervan leven, zoals vlaamse gaaien eekhoorns en muizen. Dat geldt ook voor andere noten. Pluk met respect voor de natuur, houd de planten heel (hoewel je met hazelnoten vooral van de grond moet rapen).
Aan welke boom groeien de hazelnoten?
Eenmaal thuis zocht ik op internet op hoe het zat met hazelnoten uit de natuur. Ze komen van de hazelaar (struik) en de hazelnotenboom en dat maakt ook hoe groot de noten zijn, maar ze zijn allebei eetbaar. Je kunt ze zelf roosteren en dan worden ze extra lekker. Hoe zero waste is dat?
Je herkent de hazelnotenboom aan de ronde bladeren. Dit stekje groeide in onze tuin omdat ik de schillen met blijkbaar her en der een hazelnootje in de tuin heb gegooid.
Nu hadden we heel erge zero waste noten uit ons eigen bos. En onbespoten dat ook. Wel stuitte ik direct op een artikel van een moeder die ook met haar dochter hazelnoten had gezocht met het doel er zelf hazelnootpasta van te maken. Helaas bleek na 2 uur zoeken dat in alle hazelnoten een larve van een snuitkever had gezeten (dat kun je zien aan een gaatje in de noot). En haar oogst dus onbruikbaar was.
Hazelnoten drogen en kraken
Gelukkig bleek de snuitkever in Heerhugowaard nog niet zo opgerukt dat alle noten gaatjes hadden dus ik had hoop. Ik liet de noten een week drogen, uitgespreid op een dienblad en daarna kraakte ik ze stuk voor stuk. Dat is natuurlijk best een therapeutisch karweitje, of beter gezegd: een lastige noot om te kraken. Het is dus wel lekker zero waste, maar erg snel is het niet. Maar het doet wel weer recht aan je oergevoel van jagen en verzamelen. Zelf je voedsel vinden in het bos en het dan bereiden, dat doet toch wat met je oermoederinstinct (hoewel je weet dat je kids die nootjes no way gaan eten). Dus bij een spelletje of als we tv keken zat ik die nootjes te kraken (= dus een paar uur).
Zelf roosteren
Nadat elke noot gekraakt was, heb ik de eerste batch geroosterd in de pan. Je kunt ze roosteren in de pan (zonder olie, blijf erbij om ze te keren) of oven. En, sukkel die ik ben, liet ik ze ook nog een beetje aanbranden (bijna een paar uur werk voor niks…). Maar ze waren evengoed gelukt! En heerlijk! De tweede batch heb ik wel in de oven geroosterd. Dat doe je 8 minuten op 175 graden, waarbij je ze halverwege even keert. Daarna een uur laten afkoelen en de schilletjes eraf wrijven met een theedoek. En genieten maar!
Gezonde snack of hazelnootpasta
In totaal heb ik twee flinke potten vol met superzero waste nootjes gekraakt en geroosterd. Waarvan er al 1 op is. Je kunt ze lekker als snack eten of na het sporten om de nodige eiwitten binnen te krijgen. Maar je kunt er ook hazelnootpasta van maken.
Leuk herfstritueel
Het zoeken en verzamelen van hazelnoten is een tegelijk een leuk uitje met je kids (in combinatie met in prut lopen en in plassen stampen). Mooi te combineren met lekker buiten zijn, wandelen en naar de speeltuin. Wel kan ik je adviseren om nootjes te rapen voordat de bladeren vallen, want dat bemoeilijkt het vinden. Maar wanneer de blaadjes vallen verschilt per jaar, dus houd het zelf goed in de gaten en maak er een leuk herfstritueel van.
Voetnoot
Met dank aan de nootzakelijke woordgrapjes door N.
Duurzame groet,
Petra van Kleef
Niels
op 13 Nov 2019