Ik heb een nieuwe missie. Wie me kent, weet dat ik probeer bewust te leven, (yeg, nu ik dit schrijf krijg ik er gelijk zo’n geitenwollen sokken idee bij. Saai ook) en het milieu gaat me aan het hart. Nu maak ik al steeds vaker bewuste keuzes, zo eet ik nagenoeg geen vlees (ik at helemaal niets, maar vanwege lichamelijke noodzaak nu 100 gr. per week), is ons huis zwaar geïsoleerd, liggen er 40 zonnepanelen op ons dak, werk ik bij een bedrijf dat duurzaamheid bevordert en kopen we al een behoorlijk aandeel aan biologisch eten, maar ik denk dat het nog beter kan. En wil met m’n gezin naar the next level. Waarom? En hoe vooral…
Laat ik beginnen bij Waarom?
2 Redenen. Voor reden 1 even wat achtergrond: ik doe momenteel een cursus “perfectionisme loslaten” (heel nuttig overigens, noodzakelijk eigenlijk maar da’s een ander verhaal). Daaruit geconcludeerd (lang verhaal kort), blijk ik met huisje, boompje, kids, vrienden, baan wel te voorzien in veel van belangrijke drijfveren zoals zekerheid, liefde en verbinding, etc. Als je dat hebt bereikt dan is de volgende stap zingeving en groei. De onrust die ik nu ervaar, de reden dat ik de cursus volg, heeft er vooral mee te maken dat ik met zo’n “is dit het nou” gevoel rondloop. Is dit waarvoor we op aarde zijn? Om te overleven? Ik mis dat wel. Zingeving en groei. Ik sta een beetje stil voor mijn gevoel. En zingeving: tuurlijk haal ik dat deels uit mijn werk en uit de opvoeding van mijn kinderen. Maar er trekt ook altijd een hoger doel aan mij. Vandaar mijn bewuste gedrag waarschijnlijk. Daarnaast zou ik, lerende vanuit de cursus, wel vaker mijn eigen mening durven uiten. Nu ik zie een mooi moment om deze reden van persoonlijke groei en zingeving te koppelen aan reden 2.
Verantwoordelijkheid nemen
Zoals ik al zei wil ik meer bijdragen aan een duurzame wereld. Ik doe al het een en ander, zie boven, maar wat kan ik nog meer doen? En dan bedoel ik meer doen, waarbij het voor ons drukke gezin ook nog leuk blijft! We hebben al geïnformeerd voor extra zonnepanelen op een nieuw te bouwen carport. Dead end, want dat zou de carport nooit houden. En op de schuur kan het ook niet vanwege een lantaarnpaal die schaduw werpt. Verduurzamen is zo makkelijk nog niet. Vergt opnieuw onderzoek of wachten op lichtere panelen… Maar om bij de waarom te blijven: waarom gaat het milieu en duurzaamheid me zo aan het hart? Ik heb kinderen, en jij ook. Ik zie de verschrikkelijke gevolgen, de uitgeputte aarde door ons overmatige en onverantwoorde consumptiegedrag. Afvalbergen, plastic in de oceanen. Steeds meer uitstervende diersoorten. Waar zijn we mee bezig? Als we onze planeet leefbaar willen houden voor toekomstige generaties, dan moeten we echt wel veranderen. Oogkleppen af en verantwoordelijkheid nemen.
En dat is wat ik wil doen. Eerst voelde ik me vooral down over het milieu. Je ziet dingen gebeuren. Maar je hebt niet het idee dat je zelf nu zoveel meer kunt doen om het te verbeteren. Ik zie mezelf niet zoals Greenpeace aan een boom vastketenen. Maar nu ik mijn gebrek aan zingeving en mijn wil om duurzamer te leven aan elkaar koppel, denk ik dat ik mijn queeste gevonden heb. Misschien wel mijn onrust kwijt kan raken. Ik word ook blij als ik eraan denk. Ik ga het gewoon doen. Ook manlief ziet het wel zitten.
Natuurlijk kun je zeggen: wat kun je met jou gezin nou zelf bijdragen? De bedrijven en industrie: die moeten aan de bak. Want dat zijn de grootste vervuilers. Dat mag zo zijn. Maar ik hoop dat ik met mijn acties en gedrag en door dit blog ook anderen kan inspireren. En ik ben gelukkig niet de enige.
Winst behalen
Ik heb gekeken naar wat waar we qua duurzaamheid als gezin nog kunnen winnen.
Wat doen we nu al:
- We wonen in een goed geisoleerd rijtjeshuis (we gebruiken dus weinig grond en verwarming kost minder energie)
- We hebben zonnepanelen op het dak waarmee we per saldo in ons energieverbruik voorzien
- We hebben een batterij staan waarmee het opslaan van stroom getest wordt (hoewel ik me dus nog afvraag hoe niet duurzaam de batterij an sich is)
- We kopen biologisch vlees of diervriendelijk vlees, Kipster eieren, bio melk en kiezen vaak voor biologische varianten
- We drinken voornamelijk water, thee, koffie, limonade en diksap
- We koken efficiënt en gooien weinig voedsel weg
- Ik koop veel kleding voor de kids tweedehands en zie er sinds kort een leuke uitdaging in om dat voor mezelf ook te doen.
Wat doen we nog niet:
- Luiers, een immense vervuiler natuurlijk (vergeef me, maar ik zit de tijd tot de jongste zindelijk is hierin nog wel even uit)
- We kopen nog geen biologische kaasproducten en nog niet alle groenten biologisch
- We gaan dit jaar nog met het vliegtuig op vakantie (ik begreep uit dat we daarmee in 1 vlucht mijn hele niet vlees eten nut teniet doen)
- Vanwege onze weekefficiëntie kopen we onze boodschappen bij Lidl en AH, gewoon hup in een keer de koelkast vol. Dat betekent dus veel kleine verpakkingen en veel plastic
- N rijdt een diesel voor zijn werk en ik rijd eerlijk gezegd ook met de auto naar mijn werk terwijl er een goede treinverbinding is. Efficiëntie wil ook wat, maar eerlijk is eerlijk valt daar nog winst te behalen
- We verwarmen en koken op gas. We hebben de mogelijkheden van alternatieven bekeken, maar gezien ons geringe gasverbruik, wachten we hierin de ontwikkelingen nog af.
Dus waar gaan we beginnen?
Geïnspireerd door Clean2Antarctica en vervolgens het Zero Waste Project willen we aan de slag gaan om ons afval en met name plastic te minimaliseren. Nou, dat is nogal wat. Maar ik houd wel van een uitdaging. Het moment dat je er over na gaat denken, zinkt de moed je zowat in de schoenen als je merkt hoe alles eigenlijk overbodig verpakt is. Maar tegelijk is het wel een uitdaging waar durf en een beetje recalcitrantie bij nodig is. En dat is nu juist wat ik nodig heb. Een project waarin ik, doordat ik iets moet gaan doen waar durf bij komt kijken, uit m’n comfort zone moet. Dus we gaan ervoor. Step by step ons afval verminderen.
Mijn nieuwe missie:
“onze voetafdruk verminderen door zo min mogelijk afval te creëren”
Kleine lettertjes:
- het moet wel betaalbaar blijven (we gaan niet 3x zoveel voor iets betalen alleen omdat het geen verpakking heeft)
- het moet haalbaar zijn voor ons als gezin en dus goed in te passen zijn in onze levensstijl en tijd
Wat gaan we doen?
Daar ga ik in het volgende blog op in. To be continued…