De laatste post was al weer voor de vakantie. Tijd voor een update over m’n no waste missie.
Te beginnen met onze grootste vervuiler: een 2 jarige peuter. Die is dus gewoon een week voor we op vakantie gingen zindelijk geworden. Ik dacht daar krijg ik nog een hele kluif aan want het potje was maar stom en die boekjes over op het potje gaan waren wel leuk om te lezen, maar er zelf op zitten, ho maar. En ineens (en met hulp van een beloningsstickervel en een zus als extra stimulans) ging meneer erop. En is ook meteen ’s nachts zindelijk. Dus die kunnen we afstrepen. Bam.
Kromme worteltjes raspen
Op vakantie ging het ook best goed, hoewel het een flinke uitdaging was om zoveel mogelijk verpakkingen te vermijden. Toch hebben we de hele 3 weken maar 2 vuilniszakken geproduceerd en maar 3 broodzakjes met plastic. We hadden onze voorraad prachtige oranje tasjes mee. En het leuke was; onderweg tijdens een fietsroute door het Brabantse land, kom je vanzelf wel stalletjes met groenten aan huis tegen. Ok, zelfs de mensen die hun spullen in zo’n stalletje verkopen, verpakken veel al in plastic. Maar zo kwamen we ook bij een molen met een eigen onbespoten groentetuin waar we heerlijke aardappeltjes en kromme worteltjes hebben gescoord. Overigens is dat nog wel een dingetje. Ik heb niets tegen kromme worteltjes maar het schoonmaken en afschrapen wordt er wel moeilijker op. Mijn conclusie tot nu toe is vooral dat minder verpakkingen willen kopen vooral tijdrovender is en veel meer water kost (om dingen af te wassen en schoon te maken). Maar ik zal niet teveel in detail treden. Uiteindelijk hebben we ook regelmatig maar een halfje bruin in plastic bij de campingwinkel gehaald. Gemak en honger maakten dat we niet al te streng wilden zijn. Ook heb ik op vakantie wel uitzonderingen voor verpakkingen gemaakt van voedsel dat we ‘redden’. En dan bedoel ik dingen met een 35% korting sticker vanwege de houdbaarheid. Al met al dik tevreden.
Lege koelkast
Thuis gaat het ook best aardig. We doen nu al 4 weken met 1 plastic verzamelzak en de vuilniszak moet eerder geleegd omdat ie stinkt dan dat ie vol is. Hoewel ik soms vanwege gemak nog een concessie doe en bijv. kaas in plastic koop, is dus als je het over langere termijn bekijkt ons afval al met 75% verminderd. Helaas geldt dat ook voor onze koelkast. Die is ook zo’n 75% leger en ik merk dat ik steeds vaker ’s avonds trek heb in iets, maar zo veel te snacken hebben we niet meer in huis. Eiersalade, ons favoriete broodbeleg, hebben we zelf gemaakt en dat is superlekker. Eigenlijk veel lekkerder dan in zo’n bakje. En dat geldt voor veel dingen. Maar je moet het wel weer even doen.
Kleine wasjes, grote wasjes
O ja, nog iets waar ik ook wel trots op ben. Ik heb mijn eigen wasmiddel gemaakt. Want ja die grote flessen of grote kartonnen dozen (die je vanwege dat chemische wasmiddel ook liever niet hergebruikt), dat zijn natuurlijk grote vervuilers. Maar op de site van greenevelien.com vond ik een recept voor wasmiddel. Mijn moeder bleek nog zeep uit Tsjechië te hebben liggen (mijn moeder bewaart dat soort dingen. Het feit dat ik het aan haar vroeg of ze nog ergens ongebruikte zeep had liggen, zegt al genoeg). En met kokend water, zeep en soda (voor de witte was), en een beetje lavendelolie, maakte ik dus zo mijn eigen wasmiddel. Beetje te dik, maar volgende keer iets minder zeep toevoegen. Word je was gewoon schoon mee en ruikt lekker. Niet anders dan m’n andere wasmiddel. Lachen toch?
Het is nog een therapeutisch klusje ook, hoewel zeep raspen behoorlijk op je longen slaat. En ook fijn dat dit ook eens afvalvrije oplossing is die minder kost dan de verpakte versie. Want je zou het niet denken, maar we zijn dus duurder uit nu met onze boodschappen omdat we minder verpakkingen willen verkopen. Bizar toch? Ik voel me ook af en toe een dief van mijn eigen portemonnee, maar ik vind dat ik wat over moet hebben voor m’n missie.
Plastic of karton? Wat is beter?
Verder ben ik op m’n werk nu overgestapt op mijn eigen losse thee in potjes die ik met de theezeef drink. Dus geen pickwick zakjes meer. Wel merk ik dat ik dus geen theezakjes meer gebruik, maar wel papieren handdoekjes om m’n handen mee af te drogen nadat ik de theezeef heb omgespoeld, dus per saldo schiet ik er niet heel veel mee op. Maar ik heb dan wel echt lekkere thee.
Verder neem ik alles (brood, fruitje, etc.) in bakjes mee. Het lijkt wel of ik weer op school zit. De afwasmachine draait wel weer vaker, dus voor onze energiebesteding is dit project weer minder goed. Het is wel bijzonder om te ontdekken dat je in duurzaam zijn dus blijkbaar keuzes moet maken. Kies je een biologische komkommer in plastic of een gewone zonder plastic? Rijd je om met de auto (liefst ga ik op de fiets natuurlijk) naar een verpakkingsvrije toko of kan je beter bij de buurtsuper alles verpakt kopen? Dilemma’s, dilemma’s. Ik zou nog wel eens willen weten wat nu beter is: een verpakking van karton kopen of van plastic. Want we mijden dus plastic en het liefst alle verpakkingen, maar omdat we veel dingen niet onverpakt kunnen krijgen, kopen we wel weer meer karton. Zo vond ik laatst Blonde linzen in kartonnen verpakking. Meteen meegenomen natuurlijk. Maar is dat nu dus wel beter dan in plastic? En waarom kun je in hemelsnaam nergens toiletpapier kopen dat niet in een enorme plastic zak zit….Duurzaam bezig zijn is nog een beste uitdaging en vooral erg verwarrend.
