Vorig jaar schreef ik in mijn laatste post van het jaar al uitgebreid over waarom ik vuurwerk afsteken een slechte traditie vind. En mijn standpunt is wat dat aangaat nog niets veranderd. Gelukkig zijn er steeds meer mensen die er hetzelfde over denken en zijn er mooie nieuwe ontwikkelingen.
Knetterballen in de ban
Want hoe cool is het dat Plastic Soup Surfer Merijn Tinga en Dirk Groot een aantal grote winkelketens ertoe hebben gezet om de knetterballen uit de schappen te halen? Met Operatie #knetterbal verzamelden ze 30.000 foto’s waarmee ze Hema, Albert Heijn, Gamma, Karwei, Action, Vomar, Blokker en Big Bazar hebben overtuigd. De knetterballen hebben een plastic omhulsel dat uiteenspat en uiteraard niet wordt opgeruimd na gebruik. Wat ik het mooie hieraan vindt is dat deze winkelketens zelf ook inzien dat dit niet meer kan en deze troep uit de schappen halen. En dat Merijn en Dirk Groot met zo’n actie al zoveel mensen op de been hebben gekregen om actie te voeren tegen de knetterbal.
Vuurwerk verliest terrein
Ook op andere vlakken verliest hetvuurwerk terrein. Vanaf volgend jaar wordt het zwaardere siervuurwerk verboden en gemeenten mogen nu al zelf vuurwerkverboden instellen. Gemeente Apeldoorn wil zelfs de eerste vuurwerkvrije gemeente worden en vanaf de volgende jaarwisseling (2020-2021) het vuurwerk helemaal verbieden. Natuurlijk moet dit alles ook gehandhaafd gaan worden en de illegale in- en verkoop ook nog gestopt worden (volgens de criticasters). Maar ik zie het zo voor me dat het over 10 jaar heel normaal is dat er geen vuurwerk meer wordt afgestoken. Net zo normaal als dat je niet meer mag roken in de kroeg. Alles went. En wie weet krijgen we er een veel mooiere traditie voor terug.
Terugblik op 2019
De laatste maanden van het jaar merkte ik dat ik qua afval verminderen even in een dipje zat. We blijven een beetje hangen op hetzelfde niveau en op sommige vlakken produceerden we zelfs weer meer afval (vooral met verjaardagen en Sint). Veel inkoopprocessen zijn inmiddels routine geworden en er zijn nog maar weinig vlakken van ons huishouden die we nog niet aangepakt hebben qua afval.
Maar toen ik door m’n posts van het afgelopen jaar scrolde zag weer ik hoeveel goede stappen we gezet hebben in het afgelopen jaar. Voor m’n gevoel zijn we al veel langer bezig met afval vermijden, maar dat is dus echt nog maar 1,5 jaar! En dus ben ik best wel trots. Ik neem je mee langs the wall of zero
waste 2019:
- In januari maakten we onze eigen bijenwasdoeken waardoor we geen vershoudfolie meer nodig hadden. (Je kunt ze overigens ook gewoon kopen).
- In februari scheef ik over het bannen van plastic uit je badkamer. Sindsdien heb ik geen shampoofles meer gekocht (degene die ik nog had, gebruik ik alleen na het zwemmen) en wassen we alle haren met een shampoobar, gebruiken we geen badschuim of douchegel meer (niet nodig), heb ik een soapbar voor m’n gezicht, gebruiken we tandtabletjes of tandpasta uit glazen pot, heb ik van die hippe nieuwe herbruikbare wattenstaafjes en scheert N zich met een safety razor.
- Ook maak ik zelf verzorgingsproducten zoals deo en dagcreme zoals je in deze post van maart kunt lezen. Ook daarvoor dus geen plastic meer nodig.
- Ook schreef ik aan het begin van het jaar dat ik het voornemen had om 1 x per week met de trein naar m’n werk te gaan. Ik zetten een fiets op het station om het aantrekkelijker voor mezelf te maken. Ik heb dit heel goed volgehouden. Het lukte niet altijd vanwege werkafspraken, maar ik denk dat ik het met 7 op de 10 keer wel is gelukt. En het bevalt prima, even een dagje geen files!
- In het voorjaar richtten we onze tuin opnieuw in en realiseerden we een heuse verticale moestuin waar we nog jaren de vruchten (en sla) van gaan plukken.
- Ik stopte met het aannemen van speelgoed van spaaracties bij supermarkten.
- We gingen met de trein naar Duisburg om deze klimaatvriendelijke manier van reizen eens te testen met kinderen.
- Ik raapte, droogde, kraakte en roosterde bij elkaar wel een kilo hazelnoten. Zo vers uit ons bos. Helaas bleek uit een recente allergietest dat ik allergisch ben voor hazelnoten. Dat is wel weer een domper in dit mooie zero waste avontuur. Ik kan dus niet eens zelf genieten van de paar uur handenarbeid. Ok, het was wel een therapeutisch klusje. Ik maak er wel hazelnootpasta van voor N. Die koopt dat trouwens ook niet meer omdat er heel vaak palmolie in zit. Ook iets waar we heel strikt op letten.
- Ik stelde recentelijk nog het geven van ongevraagde cadeaus aan de kaak. Daarnaast kopen we (met uitzondering van Sint overigens, onze kids geloven nog) geen cadeaupapier meer, maar gebruiken we allerhande alternatieven. Van hergebruikt inpakpapier tot bruin verpakkingsmateriaal of stukjes behang.
Maar dat is nog niet alles….
Hierboven heb ik alleen nog maar benoemd waar ik voor m’n blog over heb geschreven. Want naast het afval verminderen zijn we ook op andere vlakken bewuster.
- Zo hebben we na onze kerstbrunch in een restaurant het eten wat overbleef meegevraagd. Niet helemaal zonder afval, maar wel zonde om dat voedsel te verspillen.
- Dit jaar heb ik voor zowel mijn kids als mijzelf nagenoeg geen nieuwe kleding gekocht. Het meeste koop ik op de rommelmarkt, kringloop of via Marktplaats.
- Hetzelfde geldt voor andere spullen, zoals meubels, een ijsmachine (om zelf ijs te maken zonder afval) en speelgoed.
- Daarnaast staat onze kachel nu op 19 graden in plaats van 20 (poeh, dat is wennen hoor, kkkoud).
- En trekken we de wc boven door met overgebleven badwater. Dat kan nu prima omdat we geen badschuim in het bad doen en het water dus ook niet aankoekt in het bad. Ik ben erg benieuwd of deze maatregelen straks in onze gasrekening en waterrekening terug te zien zijn.
Wat zijn we in 2020 van plan?
Uiteraard gaan we door! Wat begon als een missie en experiment blijkt inmiddels heel goed te doen en omdat zoveel al routine is geworden zie ik geen reden om er mee te stoppen. Integendeel: ik zou een aantal zaken wel weer opnieuw willen aanpakken. Zo waren we in het begin van onze missie heel streng op al het afval. Maar echt zonder afval, dus ook zonder papieren of glazen verpakkingen die beiden goed hergebruikt of gerecycled kunnen worden, kost ons als gezin wel heel veel moeite. We hebben geen bulkwinkel in de buurt dus we moeten afwegingen maken. We kopen echt bijna geen plastic verpakkingen meer (alleen geredde kaas en tandpasta voor de kids), maar kunnen dus wel weer wat strenger worden op overige boodschappen. Vooral als we ze niet echt nodig hebben. En elke nieuwe overwinning blijft ons energie geven. Laatst hebben we Chinees gehaald in onze eigen bakken, gewoon bij ons in de wijk. Toch weer even spannend, maar superleuk als het lukt.
Moestuin en extra zonnepanelen
Daarnaast staan we ingeschreven voor een moestuin en met een beetje geluk kunnen we daar in 2020 aan beginnen. Ook zijn we ons aan het oriënteren op een extra set zonnepanelen op een te bouwen carport, maar dat is nog flink wat uitzoekwerk. Daarnaast wil ik m’n blog bij meer mensen bekend maken en contact leggen met andere zero wasters om samen meer te bereiken. Kortom: er valt nog genoeg te doen om ons leven nog duurzamer en bewuster te maken en onze carbon footprint zo klein mogelijk te maken.
Wensen voor 2020
In elk geval blijf ik je ook volgend jaar graag inspireren met m’n blogs. Bedankt voor het lezen, reageren, delen en liken (ga daar vooral mee door)!
Ik wens je een veilige jaarwisseling en een bewust 2020!
Petra
Theo van Kleef
op 31 Dec 2019